
Cześć! Fajnie, że tu jesteś.
Pewnie chcesz dowiedzieć siÄ™, czym jest Pudel. To bardzo proste. Pudel pojawiÅ‚ siÄ™, żeby chodzić, poznawać nowe przestrzenie i dawać gÅ‚os. Gdyby mówić o nim przez zaprzeczenie: nie jest psem kanapowym, nie jest pudelkiem, nie nosi żadnego pomponika. Jest taki, jakim go widzisz: prosty, otwarty, zainteresowany otoczeniem; raczej życzliwy, chociaż pewnie potrafi ugryź lub oszczekać. Prowadzi go nos i chęć doÅ›wiadczania tego, co nowe. No i szczególnie upodobaÅ‚ sobie teatralne fotele.
​
PrzestrzeÅ„, w której jesteÅ› powstaÅ‚a, żeby zgromadzić to, co rozproszone: okruchy o obejrzanych przedstawieniach z jednej strony, ludzi zainteresowanych myÅ›leniem i rozmowÄ… o teatrze z drugiej. Nie ma nic wspólnego z poprzednim blogiem, bÄ™dÄ…cym po części archiwum iluÅ› lat pracy w kilku redakcjach, a który wisi wciąż gdzieÅ› w sieci. Jest dla tych, którzy chcÄ… czegoÅ› nowego, esencjonalnego. Jest zwrócony w przyszÅ‚ość, obliczonym na rozwój kolejnych form tej rozmowy o teatrze – bÄ™dzie rósÅ‚, jeÅ›li tak zechcÄ… jego odbiorcy, jeÅ›li zÅ‚apiemy flow.